โดยในวันนี้ (12 มี.ค. 64) พวกเราได้พบกับนางนพมาศ วงษาเนาว์ อายุ 38 ปี ชาวบ้านตาล ต.นาหว้า อ.นาหว้า จ.นครพนม เธอให้ข้อมูลว่าชาวบ้านที่นี่ ยึดถืออาชีพแปลกนั่นคือการจับตุ๊กแกตามฤดูกาลมานานกว่า 20 -30 ปี เริ่มจากมีคนริเริ่มทำอาชีพเพียงไม่กี่คนเมื่อประมาณ 20 -30 ปีที่แล้ว จากนั้นเห็นว่ามีรายได้ดี จึงขยายฐานอาชีพ ช่วยฝึกฝนชาวบ้านคนอื่นจนเป็นอาชีพเสริม และพัฒนาไปในจุดที่หารายได้เสริมได้ทุกฤดูกาลเช่น ในช่วงฤดูหนาวจะเป็นไส้เดือนแปรรูปตากแห้ง ฤดูฝนจะเป็นปลิงตากแห้ง ส่วนในฤดูร้อน หน้าแล้ง จะเป็นตุ๊กแกแปรรูปตากแห้ง ซึ่งในช่วงฤดูอื่นจะที่ไม่ใช่ช่วงของฤดูกาลตุ๊กแก ก็จะเป็นช่วงการขยายพันธุ์ โดยตุ๊กแกที่นำมาแปรรูป ส่วนใหญ่จะจับมาตามบ้านเรือน ที่มีการขยายพันธุ์ตามธรรมชาติ มีพ่อค้าคนกลางในหมู่บ้านรับซื้อไม่อั้น สร้างรายได้ดีมาก ๆ ถึงจะมีสถานการณ์โควิดเข้ามาก็ยังไม่กระทบ เพราะยังสามารถส่งออกได้ บางครอบครัวขยันสามารถสร้างรายได้ครอบครัวละ 50,000 -100,000 บาทเลยทีเดียว ที่สำคัญยังสร้างงาน สร้างอาชีพให้คนในหมู่บ้านครบวงจร เพราะบางคนมารับจ้างแปรรูป เป็นรายวัน พอหมดฤดูร้อนจบจากอาชีพตุ๊กแก จะไปล่าปลิงมาแปรรูปขาย ซึ่งตอนนี้ในหมู่บ้านรวมแล้วกว่า 300 ครอบครัวก็ช่วยกันทำขายร้างรายได้ให้หมู่บ้านเราหลายล้านบาทแล้ว
สำหรับในช่วงฤดูร้อนจะเป็นฤดูกาลของตุ๊กแกแปรรูปตากแห้งส่งออก โดยชาวบ้านจะไปล่าตุ๊กแกตามบ้านเรือน เนื่องจากตุ๊กแก มี 2 ประเภท ตุ๊กแกในป่า ที่เป็นเป็นตุ๊กแกที่อยู่ในบัญชีสัตว์ป่าคุ้มครองห้ามจับ ส่วนตุ๊กแกที่ขยายพันธ์โตตามบ้านเรือนจับได้ไม่ถือว่าผิดกฎหมาย หลังจากมีชาวบ้านไปจับมาขาย จะมีพ่อค้ารับซื้อตุ๊กแกสด ทั้งในพื้นที่และมาจากต่างจังหวัด ในราคาตัวละประมาณ 40 -50 บาท แล้วแต่ขนาด จากนั้นจะนำมาชำแหละเอาเครื่องในออก และนำมาแปรรูป ก่อนที่จะนำมาขึงตามไม้แบบที่ทำจากไม้ไผ่ เพื่อให้หนังตุ๊กแกตึงได้แบบมาตรฐาน และมีครบทุกส่วน ทั้งหัว ขา ลำตัว และหาง จะต้องยังอยู่ครบ เพราะจะทำให้ได้ราคาดี กว่าสภาพที่ไม่ครบทุกส่วน จากนั้นจะนำไปย่างลมควันให้แห้ง เพื่อไม่ให้เกิดความชื้น ก่อนที่จะนำส่งขายให้พ่อค้า คนกลางที่มารับซื้อต่ออีกในราคาตัวละ 80 -100 บาท แล้วแต่ขนาดของตุ๊กแก ยิ่งหน้าแล้งอย่างนี้พ่อค้าเราตั้งรับไม่อั้นเลย ส่งออกไปขายต่างประเทศปลายทางไปจีน ไต้หวัน เป็นต้น โดยทางนั้นมีความเชื่อว่านำไปทำยาชูกำลัง กินบำรุงร่างกายตามความเชื่อ
